خواب‌هایم گم شده‌اند.

از کفش فروشی خوشم میاد. توش همه‌ی مردم ایستاده یا نشسته به دوردست‌ها خیره شدن. انگار که دارن مستقیما به سرزمینی نگاه می‌کنن که راحتی پاشون اونجاست.

یک روز یک آقای خرگوشی

رسید به یک بچه‌ی موشی

موشه پرید توی جوب

خرگوشه هم رفت زیر ماشین.

آخه کجای دنیا انقدر باحاله که رهبر اپوزیسیونش بیاد بیانیه بده که راهپیمایی روز فلان ساعت فلان از فلان جا تا فلان جا برگزار نخواهد شد! ببینم چه می‌کنید!

اصلا دوست ندارم افقهام همچین باز و بسته شن! دستکاری افق کلا اعصابم رو خورد می کنه.

این روزها همش مثل این می‌مونه که دارم برای خودم جاهاز می‌خرم.