۱۳۸۴ خرداد ۲۳, دوشنبه

همیشه یک پای بساط لنگه! البته از بخت یاری ماست شاید که آنچه می خواهیم یا به دست نمی آید یا از دست می گریزد. درست مثل یک نقطه ی تعادل نا پایدار می مونه با این تفاوت که هیچ وقت نمی فهمی که کی ازاین ورش رفتی اونورش.