درست وقتی محاسبات نشون می ده که وقتشه که از بی خوابی از پا در بیای، برای خوابیدن مجبوری ساعت ها توی رختخواب تقلا بکنی. مثل تنهایی می مونه. وقتی که احساس می کنی موقع اینه که از تنهایی دق بکنی، در نهایت تلخی باور می کنی که وقتی که از یک حدی گذشت دیگه از فکر نبودنش وحشت می کنی.