Insomniac

وقتی افکار به صدا تبدیل می شن، ارزششون رو برام از دست می دن. فیلمهایی که از زبونشون هیچی نمی فهمم ، تاثیر عمیق تری روم می ذارن. انگار به محض اینکه آدمها دهنشون رو باز می کنن و یک فکر یا یک احساس رو تبدیل به یک صدای معنی دار می کنن، تقدس تصویر رو از بین می برن. نه اینکه من مخالف با زبان باشم. فقط زبان اشاره رو به زبان معمولی ترجیح می دم. دوست ندارم واسه حرف زدن مجبور باشم دهنم رو باز کنم. خوبه که آدم ها یه ابزار قوی مثل زبان در اختیار دارن. فقط کاشکی واسه استفاده از اون مجبور نبودن انقدر از خودشون صدا تولید کنن.