می گه وابستگی نقطه ی ضعف آدمه. می گه آدم باید همیشه طوری زندگی کنه که به چیزی وابسته نشه. ولی یه وقتایی هست یه چیزایی هست فکر می کنی به جونت بستست. بعد یهو گم می شن، پاک می شن و یا نابود می شن و می بینی که هیچیت نشد. یه وقتایی یه آدمایی هستن فکر می کنی بدون اونا نمی تونی زندگی کنی. بعد یه روز می بینی بهشون نگاه می کنی و هیچی نیست. بدون اونها هستی و دنیا به آخر نرسیده. فاجعه به اون بزرگی که باید اتفاق نیافتاده. به نظرت کدوم وحشتناک تره؟