آدمهایی که قبل نیمه شب هشیاریشون رو از دست می دن از وجود یک زندگی دیگه کاملا بی خبرن. آدمهایی که تا به حال از سر بی کاری پیوستن شب به روز رو تماشا نکردن قدر معجزه ی فردا رو نمی دونن. دقیقا به همین دلیله که من وقتی می خوام دوست پیدا کنم به جای اینکه ازش بپرسم چه بازی هایی رو بیشتر دوست داره یا اینکه پروانه جمع می کنه یا نه؟ اول ازش می پرسم شبها چه ساعتی خوابت می بره؟