درس خوندن در مقطع تحصیلات تکمیلی در یک رشته ی مهندسی مثل پیوستن به یک ارتش سری می مونه. تا وقتی پا در این مقطع نذاشتی علم برات مثل یک پکیج می مونه. درسته، پیوسته و بی عیب و نقص. وقتی وارد این مقطع می شی مثل این می مونه که می برنت در خط تولید کارخونه و نشونت می دن که اون پکیج پیوسته که به دست تو می رسیده تیکه تیکه از قسمت های کوچیک تشکیل شده که با تف به هم چسبیدن. همه ی خصوصیات جادویی علم ناگهان فرو می ریزه. و تو چیزی رو دیدی که دیگه هرگز از ذهنت پاک نمی شه. دیگه هیچ وقت علم برات اون احترام سابق رو نداره. و تو متوجه می شی که این علوم مختلف همش افسانست!