یکی دیگه از چیزایی که در مورد موندن تو این مملکت دوست دارم، بعد از ظهرهای نوروزیه که جا به جا تو کوچه پس کوچه‌های این شهر متروکه، چشمت به خانواده‌هایی میفته همه با لباس نو، که در خونه‌ای ایستادن و دارن زنگ در رو می‌زنن. چهره‌های خندان و خوش اخلاق.
skip to main |
skip to sidebar
Insomniac در کتاب چهره
قدیما
- فوریهٔ 2005
- مارس 2005
- آوریل 2005
- مهٔ 2005
- ژوئن 2005
- ژوئیهٔ 2005
- اوت 2005
- سپتامبر 2005
- اکتبر 2005
- نوامبر 2005
- دسامبر 2005
- ژانویهٔ 2006
- فوریهٔ 2006
- مارس 2006
- آوریل 2006
- مهٔ 2006
- ژوئن 2006
- ژوئیهٔ 2006
- اوت 2006
- سپتامبر 2006
- اکتبر 2006
- نوامبر 2006
- دسامبر 2006
- ژانویهٔ 2007
- فوریهٔ 2007
- مارس 2007
- آوریل 2007
- مهٔ 2007
- ژوئن 2007
- ژوئیهٔ 2007
- اوت 2007
- سپتامبر 2007
- اکتبر 2007
- نوامبر 2007
- دسامبر 2007
- ژانویهٔ 2008
- فوریهٔ 2008
- مارس 2008
- آوریل 2008
- مهٔ 2008
- ژوئن 2008
- ژوئیهٔ 2008
- اوت 2008
- سپتامبر 2008
- اکتبر 2008
- نوامبر 2008
- دسامبر 2008
- ژانویهٔ 2009
- فوریهٔ 2009
- مارس 2009
- آوریل 2009
- مهٔ 2009
- ژوئن 2009
- ژوئیهٔ 2009
- اوت 2009
- سپتامبر 2009
- اکتبر 2009
- نوامبر 2009
- دسامبر 2009
- ژانویهٔ 2010
- فوریهٔ 2010
- مارس 2010
- آوریل 2010
- مهٔ 2010
- ژوئن 2010
- ژوئیهٔ 2010
- اوت 2010
- سپتامبر 2010
- اکتبر 2010
- نوامبر 2010
- دسامبر 2010
- ژانویهٔ 2011
- مارس 2011
- آوریل 2011
- مهٔ 2011
- ژوئن 2011
- ژوئیهٔ 2011
- اوت 2011
- سپتامبر 2011
- اکتبر 2011
- فوریهٔ 2012