Insomniac

عکس‌های دوران مدرسه رو از نماهای نسبتا دور هی در این کتاب چهره به اشتراک می‌گذارن. من به هر کدوم که نگاه می‌کنم صرف این نکته که با احتمال نود درصد در اون موقع در مدرسه بودم باعث می‌شه همش بترسم که تا ابدیت در یک عکسی که از وجودش هم خبر نداشتم گیر کرده بوده باشم. خوبیش اینه که عکسهای اون موقع همه یکم تار هستن و البته قیافه‌ها هم همه مثل هم و خوشبختانه خودم نمی‌تونم خودم رو تشخیص بدم.