۱۳۸۴ خرداد ۳, سه‌شنبه


همه ی آن چیزی که برایم مانده دو چشم است که نگاهی را حمل می کنند که برایم بی نهایت آشنا و بی نهایت غریب است. دستهایم را نیز دیگر حتی نمی شناسم.