Insomniac

دیگه مطمئنم که مغز آدم از یک مکانیزم صفحه بندی برای ذخیره کردن خاطرات استفاده می کنه. در عوض موقع بیرون کشیدن بعضی وقت ها یک ایتریتور بهت می ده و به همون ترتیب قر و قاطی، پس و پیش بهت بر می گردونه. اکثر وقایع و تصاویر انقدر بی ارزشن که بلافاصله به ریسایکل بین فرستاده می شن. اما بعضی شب ها هستن که تمام و کمال تو ذهن آدم ثبت می شن. لحظه به لحظه. وقتی که ذهنت بی کار می شه مغزت این لحظات رو اسکرین سیور می کنه تا دایم جلوی چشمات رژه برن و مزشونو زیر زبونت حس می کنی. انقدر که دیگه مزشونو از دست می دن. گول مغزت رو نخور. این لحظات رو نگه دار واسه روز مبادا!