۱۳۸۴ شهریور ۱, سه‌شنبه


در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می خورد و می تراشد.

***


آیا من موجود مشخص و مجزا هستم؟ نمی دانم؛ ولی حالا که در آینه نگاه کردم، خودم را نشناختم. نه، آن «منٍ» سابق مرده است، تجزیه شده، ولی هیچ سد و مانعی بین ما وجود ندارد.

بوف کور